Trylogia Generacje. Tom 2. Alight/Rozpaleni; autor: Scott Sigler; wyd. Feeria Young

M. Savage, zwana Em, przewodzi grupie nastolatków, które obudziły się w makabrycznych trumnach, w tajemniczym pomieszczeniu, nie wiedząc, kim są ani jak się tam znaleźli.

Krok po kroku, niebezpieczeństwo po niebezpieczeństwie, odkryli swoją tożsamość i prawdę o tym, co ich czeka. Stworzono ich jako ciała dla Starszych, przeciwko którym się zbuntowali. Znajdują się na statku kosmicznym, który pędzi na planetę Omeyocan, gdzie ma czekać na nich lepsza przyszłość. Ale planeta, na której mają żyć, okazuje się nie być tym wyczekanym i wytęsknionym rajem. Ślady wymarłej cywilizacji są przerażające i złowieszcze, a w dżungli kryje się nowy wróg. I nie ma dokąd uciec. Em i jej towarzysze stoją przed wyborem: walka albo śmierć. A gdy w ich szeregach coraz większe poparcie zyskuje niebezpieczny fanatyk wielbiący krwiożerczego boga, naprawdę zaczyna im grozić zagłada…

Zapłońcie z nienawiści, zapłońcie z miłości, zapłońcie ze strachu.
Alicja Górska krytyk.com.pl

my!My!, reżyser: Rene Eller, dystrybutor polski: Spectator

Niewielkie miasteczko na granicy holendersko-belgijskiej. Podczas upalnego lata ośmioro nastolatków zanurza się w świat seksu, rozrywki i buntu. Na początku sami nie wiedzą, czego chcą. Wieczorami siedzą przy ognisku, wygłupiają się, ale to im nie wystarcza. Budząca się seksualność sprawia, że zaczynają kręcić profesjonalne filmy pornograficzne, potem wikłają się w prostytucję i szantaż. To, co zakazane, coraz bardziej ich pociąga. Aż wydarza się tragedia. Film podzielony jest na rozdziały, w których czworo z nich opowiada władzom, co się właściwie stało. Tak więc mamy różne wersje wydarzeń: marzyciela, buntownika, artysty i prowodyra. Wersje, które nie do końca się pokrywają… My, dzieło przypominające Samobójstwa dziewic, to obraz hedonistycznej przemocy, którą przełamują senne, idylliczne wizje. Film jest adaptacją głośnej i kontrowersyjnej powieści Elvisa Peetersa.

„My” okazał się dla mnie jednym z najbardziej zaskakujących filmów 9. Festiwalu Krytyków Sztuki Filmowej „Kamera Akcja”. Najpierw tytuł wydawał mi się niewiarygodny, później jednak usankcjonował jego istnienie specyficzny profil psychologiczny i absolutny brak wstydu bohaterów. Z każdą kolejną minutą angażował mnie coraz bardziej, co pozwoliło na ignorowanie jego mniejszych lub większych niedociągnięć (jak przerysowanie czy przesadne uproszczenie niektórych elementów). I tylko na jedno pytanie bardzo długo nie mogłam znaleźć odpowiedzi, choć przez cały seans miotało się w mojej głowie: „po co powstał ten film?”. Po obejrzeniu całości mogę już napisać, że zgodnie z mottem życiowym jego bohaterów powstał, bo… mógł.
Alicja Górska, Krytyk.com.pl

jak mniej myśleć okładka

Jak mniej myśleć. Dla analizujących bez końca i wysoko wrażliwych; autorka: Christel Petitcollin; wyd. Feeria

  • Za dużo myślę.
  • Moi bliscy mówią, że jestem zakręcona i że zadaję sobie za dużo pytań.
  • W mojej głowie stale coś się kłębi – czasem marzę o tym, żeby wcisnąć wyłącznik umysłu.
  • Mam wrażenie, że jestem z innej planety.
  • Nie mogę sobie znaleźć miejsca.
  • Czuję się niezrozumiany.

Czy chociaż jedno z tych zdań opisuje właśnie ciebie? Jeśli tak, prawdopodobnie rozpoznasz się w profilu osoby nadwydajnej mentalnie. Cóż, bycie nadwydajnym bywa naprawdę męczące, ale twój mózg – właśnie ten, który myśli zbyt wiele – to prawdziwy skarb. Jego subtelność, złożoność i szybkość, z jaką działa, są naprawdę zdumiewające, a pod względem mocy można go porównać z silnikiem Formuły 1! Ale bolid wyścigowy nie jest zwykłym samochodem. Gdy prowadzi go jakiś niezdara, może się okazać kruchy i niebezpieczny. Potrzebuje kierowcy najwyższej klasy i toru na swoją miarę, by wykorzystać swój potencjał. Do tej pory to mózg wiódł cię po wertepach. Czas jednak, abyś przejął stery, i to już od dziś. Dzięki tej książce nauczysz się wykorzystywać niezwykłe możliwości swojego umysłu, który do tej pory wydawał się nie do ogarnięcia! A do tego poczujesz ulgę i wreszcie odetchniesz pełną piersią, akceptując siebie i swój fantastyczny umysł.

„Moją motywacją do przeczytania »Jak mniej myśleć« było więc pragnienie znalezienia wskazówek, jak radzić sobie z tymi eskalującymi w stronę dramatów przewidywaniami przeszłości. O ile analizowanie zagrożeń na drodze jakoś nie utrudnia mi życia, o tyle przesadnie rozwlekłe rozważania przy poznawaniu nowych ludzi już tak. W mojej głowie częściej bowiem są do mnie uprzedzeni czy nastawieni negatywnie niż akceptujący i otwarci. Niestety, po przeczytaniu „Jak mniej myśleć” moje życie nagle się nie zmieniło. Nie przestawiłam swojego mózgu, nie oduczyłam się budowania historii dotyczących najbliższych 10 minut, nie zaczęłam mniej myśleć. Zrozumiałam jednak, że nie muszę tego wszystkiego robić. A już na pewno nie muszę tego robić natychmiast. Życie to przecież proces”.

Alicja Górska, Krytyk.com.pl

źródło okładka tył

Źródło; autorka: dr Tara Swart; wyd. Zysk i S-ka

Wykorzystaj „Źródło” i odblokuj swój prawdziwy potencjał!

Przełomowe odkrycia w neuronauce udowadniają, że możemy aktywnie zmieniać sposób działania naszego mózgu. Dr Tara Swart jest przekonana, że wszyscy mamy moc wieść takie życie, jakiego sobie życzymy. To dlatego, że wszystko, czego chcemy – zdrowie, szczęście, bogactwo, miłość – nie zależy od tajemniczych sił, tylko od naszej zdolności do myślenia, czucia i działania; innymi słowy, od naszego mózgu.

Ta książka nauczy, jak okiełznać ten potencjał i zmienić swój umysł, przyciągnąć to, czego pragniemy najbardziej, i chwytać okazje do odmiany swojego życia, które codziennie nas mijają.

„Swart obala w „Źródle” wiele z popularnych mitów, jak te dotyczące wykorzystywania mózgu ledwie w kilku procentach jego możliwości czy podziału ludzi na lewo- i prawopółkulowców. Bardzo ciekawie redefiniuje też pojęcie kreatywności oraz snuje wartościowe rozważania dotyczące przyszłości ludzkiej rasy. „Źródło” to lektura nie tylko ciekawa, ale też niosąca praktyczne zastosowanie. Jakkolwiek nie zgadzam się ze wszystkimi propozycjami Swart, wierzę, że wiele osób może wynieść z tego poradnika wartościowe, gotowe do zastosowania w życiu porady”.

Alicja Górska, Krytyk.com.pl