„Everything Sucks!” na pierwszy rzut oka wygląda jak próba udobruchania tych, którzy w natłoku filmowych i serialowych przejawów sentymentu do lat 80. nie mogą się odnaleźć, bo sami jeszcze wtedy nie istnieli (jak np. ja, chociaż ja kupuję jednocześnie całym sercem te podkoloryzowane, zafałszowane uczuciami wizje amerykańskich przedmieść lat 80.). Nie spodziewałam się po „Everything Sucks!” za wiele. A już na pewno nie sądziłam, że uznam ten serial za warty umieszczenia w moim życiowym topie. Dziwne niekiedy pisze los scenariusze, prawda?
Rzadko komentuję posty na FB, ale dziś moją uwagę przykuł jeden z poruszonych w komentarzach tematów.
Zwróciłem uwagę na modny dziś ironiczny i protekcjonalny ton, którym traktuje się często nielubiane teksty kultury, ale i rozmówców w sieci. Czy serio tak chcemy rozmawiać? /k
WSPOMNIEŃ CZAR
