Jest coś metafizycznego w islandzkich widokach; coś, czego nie sposób opisać, czy przełożyć na fotografię. Islandia zdaje się trwać na granicy istnienia i niebytu, jakby w tej formie nie mogła być realna; zachwyca i przeraża jednocześnie. Nie wiem, czy potrafiłabym wyobrazić sobie lepsze i jednocześnie gorsze miejsce na przejście żałoby. Bo właśnie o radzeniu sobie ze śmiercią jest „Biały, biały dzień” (reż. Hlynur Pálmason), którego akcja rozgrywa się na prowincji tej tajemniczej wyspy.
Pierwszy #Venom z Hardym tak bardzo mi nie podszedł, że po #Venom2 nie spodziewam się niczego dobrego.
Mam zerowe oczekiwania wobec tego filmu, co teoretycznie powinno ustrzec mnie przed rozczarowaniem, ale po tym zwiastunie...wszystko jest możliwe. 😒/k
https://youtu.be/ueXkLEpJBPU
BŁĄDZENIE WE MGLE
